Sa bata pa ko, kanunay...
ang damgo sa adlaw'ng tutok.
Natuman ang pipila,
apan wa lang damha
lahi ang hulagway sa kahimtang.
Naundang ang damgo
kaha, kay nanigulang,
ang kabatan-on gidaog sa bug-at nga kahimtang
pinas-an ang ngil-ad nga kamatuoran:
ang kagutom sa kadaghanan,
ang kauhaw sa uban,
ang kadaotan.
Nakabsan ang kusog sa damgo...
kay ang kinaiyahan ug katawhan
gikabsan sa kadaiyang kalambo'an.
Subo ang kasingkasing,
giluya sa kahuyang
gilamon sa kahaw-ang...
Ang tawo--- anak ning kalibotan,
bunga sa Damgo---gipasipad-an.
Uhaw sa damgo
ang nagkadaiyang katilingban sa kinaiyahan ug katawhan
Damgo sa kabataan nga mahimsog,
ang katawa ug hudyaka sa ilang dula.
Ang tigulang may pahiyom
may gipaambit nga sugilanon.
Suod ug lalom ang sandurot
sa mga batan-on ug hamtong.
Malipayon ang banay sa
timba-yayong.
Way gutom!
Way kahadlok!
May pagkaon bunga sa paglihok.
Usa ka damgo ang bunga
sa kahoy,
ang kakahoyan,
ang tim-os nga hangin,
ang huni sa tamsi,
tam-is nga awit,
damgo ang langit.
Tan-awa!
Tin-aw nga hulagway ang langit
ibabaw sa lanaw.
Pamati-a!
ang tam-is nga awit:
Ang Kalibutan mamahimong Langit.
Damgo!
Akoy
2003.03.09
No comments:
Post a Comment