Nahanaw

Malinawon ang kahayag sa adlaw

Nga midungaw sa tamboanan sa akong lawak

Malinawon siya nga giduyan sa hangin samtang

Milaylay kini sa iyang mabulukon nga awit ‘dasang’.


Ang batingaw sa unahan, madungog sa paglabyog sa iyang

Tingog, gapahinumdom, gapahimangno sa takna sa kahaponon.

Gihasi ko sa panahon, sa iyang kabangis gitangtangan ko'g pako

Kinsa'y moluwas kanako ? Ang kahilom sa linaw, siya nag-ingon:


“Siya, imong tambal sa kauhaw. Siya ang tigtagbaw sa kahidlaw.

Siya nga mihubo sa tanan mong kauhaw, siya ang mihubo sa imong

Kahidlaw nga nanuhotsuhot sa tibuok mong kalawasan nga naulipon

Sa dugayng panahon. Wala gani ka masayod nga ikaw gialimungawan.


Nasalaag sa alimuot nga dakbayan sa kahidlaw hangtod gibulahan

Ka sa dalisay nga hiyas nga gikan pa sa tuboran sa Paraiso."

Hain na ba siya karon? Tua pa ba siya sa Paraiso?

Tin-aw pa ba ang sapa didto? Dalisay pa ba?


Mawad-an ba ta'g yuta? Mawad-an og tugkaran?

Maglatagaw na lang ba ta pag-abot sa panahon?

Mawad-an ba'g kaugalingong puloy-anan? Mao ba?

Mao ba ni ang modernong panahon? Mao ba gyod?


Mao ba gayod kini ang katagbawan sa kalamboan?

Mao na ba kini ang kinabuhi? Asa ang dalisay

Nga kinabuhi? Damgohon lang ba ang Paraiso?

Hain na? Nanghupaw, ang hangin... nahanaw.



Akoy
2009.2.24